Córka Józefa i Rozalii z d. Bartosiak. Pochodziła z wielodzietnej rodziny rzemieślniczej, z której 5 dzieci Pan Bóg powołał do swojej służby (brat, Józef, wstąpił do marianów, 3 siostry do Instytutu bł. Honorata Koźmińskiego). Po ukończeniu nauki w miejscowej szkole powszechnej próbowała życia zakonnego w Zgromadzeniu Córek Najczystszego Serca NMP (1926) i u Sióstr Imienia Jezus (1928-1929). Do Zgromadzenia wstąpiła w wieku 22 lat w Warszawie przy ul. Siennej. Tam odbyła okres kandydatury i postulatu. W 1933-1934 była w Pniewach w nowicjacie i złożyła profesję zakonną. Następnie, do VIII 1937, przebywała w domu w Warszawie przy ul. Gęstej, gdzie była odpowiedzialna za pralnię. Od VIII 1937 pracowała w domu dziecka w Komornikach. Okres okupacji niemieckiej przeżyła najpierw w Łodzi (1939-1941), następnie w Sieradzu, pracując w szpitalu powiatowym oraz w szwalni klasztornej. W Sieradzu pozostała do 1965. Pracowała w hafciarni i zajmowała się pracą charytatywną w mieście. W 1965-1985 przebywała w placówce parafialnej w Męce k. Sieradza, pracując jako zakrystianka w kościele św. Wojciecha. Odznaczała się pobożnością, pracowitością i dobrym, łagodnym charakterem. Była pogodna i ze wszystkiego zadowolona. Do klasztoru w Sieradzu powróciła jako osoba chorująca. Pomagała jeszcze w szwalni, dużo się modliła. Zmarła z powodu miażdżycy uogólnionej w 87 roku życia i 66 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.

* S. Paulina Aniela Jaskulanka USJK, Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu, Niepokalanów 1993.