Córka Jakuba i Antoniny z d. Kurczab. Pochodziła z wielodzietnej (6 dzieci) rodziny rolniczej. Ukończyła miejscową szkołę powszechną i przez rok uczęszczała do szkoły zawodowej. Następnie podjęła w Krakowie pracę zarobkową. W wieku 25 lat wstąpiła w Pniewach do Zgromadzenia. Tam otrzymała formację zakonną, złożyła śluby i przeżyła cały okres okupacji niemieckiej. W 1950-1958 przebywała w domu w Chartowie, a od 1958 do śmierci - w Sokolnikach Wlk. Całe życie zakonne pracowała w szwalni. W Sokolnikach Wlk. przez prawie 15 lat chodziła pieszo do Kaźmierza Wlkp., gdzie w niedziele i święta sprawowała opiekę nad zakrystią kościoła parafialnego. Funkcję zakrystianki pełniła również w kaplicy domowej. Miała pogodne, wesołe usposobienie. Chętnie spieszyła z pomocą innym. Lubiła się modlić w czasie pracy, śpiewać, zwłaszcza Godzinki ku czci NMP. Polecała w modlitwie cały Kościół, Zgromadzenie, siostry pracujące na misjach i potrzeby wielu ludzi. W ostatnim etapie życia, ze względu na przebyty zawał serca i duże zmiany zwyrodnieniowe w kolanie, miała ograniczoną swobodę poruszania się, ale przyjmowała to z poddaniem się woli Bożej. Zmarła nagle, po 2-dniowym pobycie w szpitalu, w 81 roku życia i 56 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu Wlkp.