Córka Stanisława i Franciszki z d. Trzewikowskiej. Pochodziła z rodziny rolniczej, miała siostrę bliźniaczkę i 4 braci. Do 28 roku życia pracowała w gospodarstwie rodziców. W 1920 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Rodziny Maryi, ale, będąc nowicjuszką, zdecydowała się wrócić do domu. Do Zgromadzenia wstąpiła w Pniewach, mając 32 lata, i została skierowana do pracy w domu dziecka w Goździchowie, gdzie odbyła okres kandydatury i postulatu. Nowicjat rozpoczęła 6 I 1927 w Pniewach, a II rok nowicjatu spędziła w Otorowie. Po złożeniu w Pniewach ślubów zakonnych przebywała w: Ozorkowie (1929-1930), Otorowie (1930-1931), Bereźnem (II-VIII 1931), Równem (1931-1933), Warszawie przy ul. Gęstej (1933-1944), Milanówku (X-XI 1944), Zakopanem (1944-1945), Chylicach (1945-1948), Ożarowie (1948-1958), Nałęczowie (1958-1959). W VII 1959 przyjechała do Milanówka i pozostała tam do śmierci. Z radością podejmowała każdą pracę, którą jej zlecano, najczęściej w kuchni lub w pralni. Obowiązki wypełniała sumiennie i dokładnie, chętnie dzieliła się doświadczeniem. Usposobienie miała radosne i pokorne. Była szczęśliwa, że Pan Bóg pozwolił jej dożyć jubileuszu 50-lecia życia zakonnego. Twarz jej rozjaśniała się szczególnie, gdy siostry wspominały bardzo przez nią kochaną Matkę Założycielkę. Kiedy postępująca choroba serca i zmiany miażdżycowe uniemożliwiły jej dalszą pracę, prawie cały czas poświęcała na modlitwę. Zmarła w szpitalu w Warszawie w 93 roku życia i w 60 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Milanówku.