Córka Pawła i Pelagii z d. Tomaszewskiej. W 1911 ukończyła 8-letnią szkołę niemiecką. Do Zgromadzenia wstąpiła w Pniewach w wieku 26 lat. Tam odbyła okres kandydatury i postulatu, jak również 2-letni nowicjat (1923-1925). Po złożeniu ślubów zakonnych została skierowana do pracy w III Miejskim Domu Wychowawczym w Łodzi przy ul. Kopernika. W 1926 przyjechała z dziećmi łódzkimi do Pniew na wakacje i do Łodzi już nie wróciła. W 1926-1928 pracowała w domu dziecka w Goździchowie. Następnymi jej wspólnotami były: Poznań (1928-1929), Warszawa - dom przy ul. Siennej (1929-1933), Wilno (1933-1936), Pniewy (VI-X 1936), Kobryń (1936-1946), Chartowo (1946-1950 i 1956-1957) i Zakopane (1950-1956). 29 III 1957 przyjechała do Sulejowa, gdzie pozostała do śmierci. Bardzo pracowita, cicha, dobrze wywiązywała się z wielorakich zadań, jakie jej powierzano. Odznaczała się posłuszeństwem, które dojrzewało w niej wraz z potęgującym się cierpieniem. W ostatnich latach życia ciężko chorowała na astmę i chorobę nowotworową. Ofiarowywała cierpienia Bogu z prośbą o błogosławieństwo dla Ojca Świętego, za kapłanów i o dobre powołania do Zgromadzenia. Świadomie przygotowywała się do spotkania z Panem, któremu bezgranicznie zaufała. Zmarła w 73 roku życia i w 48 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sulejowie.

* S. U. Teodorczyk, Wspomnienie o siostrze M. Michalinie Rybarczyk, ( 28 VI 1969 w Sulejowie, "Szary Posłaniec" 1969 nr 17.