Córka Antoniego i Leokadii z d. Wnorowskiej. Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Dzieciństwo i młodość spędziła wraz z 6 rodzeństwa w rodzinnym majątku Nowy Dwór na Litwie. Jej rodzina była ciężko doświadczana przez życie (pożar spowodowany piorunem, nagła utrata wzroku matki, ruina finansowa i tragiczna śmierć ojca, a później - w latach II wojny - śmierć w Katyniu jedynego brata), co z pewnością pozostawiło w jej psychice trwały ślad. Wykształcenie elementarne i średnie otrzymała w domu. W 1920 zdała egzamin do Gimnazjum Państwowego im. M. Konopnickiej w Suwałkach. Tam też 29 V 1929 zdała egzamin dojrzałości. 13 IX tegoż roku - na apel bpa W. Tymienieckiego, rozpowszechniany za pośrednictwem Matki Założycielki - pojechała z koleżankami do Łodzi, by wziąć udział w pracy katechetycznej w szkołach państwowych. Zamieszkała w gronie katechetek w domu Zgromadzenia przy ul. Czerwonej. Po ukończeniu diec. kursu katechetycznego rozpoczęła pracę w szkołach powszechnych. Mając 21 lat, została w Łodzi przyjęta do Zgromadzenia. W domu na Czerwonej pozostała do 1936, odbywając okresy formacji wstępnej i nowicjatu koadiutorskiego, zakończonego złożeniem ślubów koadiutorskich. Pracując jako nauczycielka religii, studiowała jednocześnie w 1930-1934 polonistykę na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Łodzi. 15 VIII 1934 rozpoczęła w Pniewach nowicjat kanoniczny, który w XII 1934 przerwała i powróciła do Łodzi na Obywatelską, pracując nadal jako nauczycielka religii. W I 1940 wyjechała do Warszawy, gdzie w 1940-1941 odbyła nowicjat kanoniczny i złożyła profesję zakonną, a następnie - do 1945 - uczyła w tajnym gimnazjum w Ożarowie. Po zakończeniu działań wojennych powróciła do Łodzi na Obywatelską i podjęła na nowo pracę katechetyczną w szkołach podstawowych i zawodowych, a po usunięciu sióstr zakonnych ze szkół - pracowała w katechezie parafialnej. W 1949, na podstawie indeksu WWP, wstąpiła na UŁ dla dokończenia studiów polonistycznych. 18 I 1952 uzyskała stopień magistra filozofii w zakresie filologii polskiej. Obowiązki katechetki pełniła do 1974. Spełniała je sumiennie, była zdolną i gorliwą nauczycielką. Napisała kiedyś: Pracę kocham - to mój żywioł - w dodatku pracę dla Boga i Ojczyzny; muszę więc dla niej się poświęcać. Była osobą kulturalną, dowcipną, pogodną. Gdy już nie mogła katechizować, myślała z troską o swych byłych uczniach. Chętnie odwiedzała ich rodziny, a przede wszystkim modliła się za nich. Lubiła się modlić, pamiętając o nadprzyrodzonym sensie życia. Była osobą refleksyjną, oryginalną i szlachetną. Z upływem lat coraz bardziej dokuczała jej miażdżyca, ale prawie do końca uczestniczyła w życiu wspólnoty. Odeszła do wieczności ze swym dobrym uśmiechem na twarzy. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.

* Szkoła naszej młodości. Tajne komplety prowadzone przez Siostry Urszulanki SJK w Ożarowie-Ołtarzewie 1940-1945, Warszawa 1986.