Córka Jana i Jadwigi z d. Kopras. Pochodziła z rodziny robotniczej. W 1909-1917 uczęszczała do niemieckiej szkoły w Nabyszycach. Należała do Sodalicji Mariańskiej. Mając 23 lata, wstąpiła w Pniewach do Zgromadzenia. Tam odbyła kandydaturę, postulat i rok nowicjatu (1926-1927). W II roku została posłana do Sieradza, gdzie złożyła śluby zakonne i pracowała przy furcie, w szkole jako woźna i w garderobie. W okresie okupacji została 29 IX 1942 zabrana przez Niemców do przymusowej pracy w szpitalu zakaźnym w Zduńskiej Woli. Po wojnie z pieczołowitością pielęgnowała chorych w rodzinach, za co okazywano jej głęboką wdzięczność. Była rozmodlona, pracowita, staranna, serdeczna i życzliwa dla ludzi. Chorowała poważnie na serce. Umiała z poddaniem się woli Bożej znosić cierpienia, będąc zbudowaniem dla sióstr. Odeszła do Pana w 54 roku życia i w 31 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.

* S. Paulina Aniela Jaskulanka USJK, Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu, Niepokalanów 1993.