Córka Wincentego i Benedykty z d. Kleban. Pochodziła z rodziny rolniczej. Do Zgromadzenia wstąpiła w Wilnie, mając 28 lat, próbowawszy poprzednio podjąć życie zakonne w Zgromadzeniu Sióstr Rodziny Maryi w Warszawie, gdzie nie została przyjęta z powodu spóźnionego wieku. Po okresie kandydatury i postulatu pojechała do Pniew, gdzie w 1932-1933 odbyła nowicjat i złożyła profesję zakonną. Po krótkim pobycie w Sieradzu (III-V 1933) pracowała w domach: w Warszawie (1933-1934), Ozorkowie (1934-1935), Arturówku (1935-1936) i w Łodzi na Obywatelskiej (1936-1942). Po przedostaniu się w I 1942 przez zieloną granicę do Warszawy pozostała w Szarym Domu do IX 1943, a następnie przebywała do końca wojny w Milanówku. W III 1945 powróciła do Łodzi na Obywatelską i pozostała tam do 1958. Następnie pracowała w Łodzi na Czerwonej (1958-1967) i w Domu Księży Emerytów w Łodzi przy ul. Broniewskiego (1967-1978). 3 XI 1978 przyjechała do domu w Sokolnikach Wlk. i pozostała tam do śmierci. Była osobą kochającą Boga, mężną i niestrudzenie pracowitą, chętną do wszelkiego rodzaju pracy. Zajmowała się zwłaszcza kuchnią. Gotowanie i pieczenie było jej ulubionym zajęciem. Jej choleryczny temperament sprawiał jej nieraz trudności, bo wymagając dużo od siebie, wierna przyjętym zobowiązaniom, była też wymagająca od innych. Miała otwarty umysł, chętnie czytała książki, słuchała i zabierała głos w dyskusji. W jesieni życia praca była dla niej dużym wysiłkiem, który mimo to podejmowała z radością. Zmarła niespodziewanie z powodu niewydolności krążenia, do końca zachowując przytomność. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu Wlkp.