Córka Franciszka, urzędnika kolejowego, i Michaliny z d. Bocheńskiej. Miała 4 rodzeństwa. W 1929 ukończyła w Łodzi Miejską Szkołę Powszechną, a w roku szkolnym 1929-1930 uczęszczała do Żeńskiej Szkoły Handlowej. Mając 18 lat, wstąpiła w Łodzi do Zgromadzenia. Okres formacji przednowicjackiej spędziła w domach przy ul. Czerwonej (1930-1931) i ul. Obywatelskiej (1931-1933). Nowicjat, zakończony złożeniem ślubów zakonnych, odbyła w Pniewach. W III 1934 powróciła do Łodzi na Obywatelską, a w III 1937 została posłana do pracy w zakładzie opiekuńczo-wychowawczym dla dzieci w Arturówku pod Łodzią. W X 1939 wróciła do domu w Łodzi przy ul. Czerwonej. Podobnie jak inne siostry łódzkie, w I 1942 przeszła przez zieloną granicę do Warszawy, a w V 1942 pojechała do Milanówka. Po zakończeniu działań wojennych powróciła do Łodzi i przebywała do śmierci na Obywatelskiej. Ze względu na stan zdrowia wykonywała prace pomocnicze, kilkakrotnie przebywała w szpitalu. Żyła cicho, bez żadnych wymagań. Gorliwość i obowiązkowość w wykonywaniu zobowiązań, wynikających z profesji zakonnej, oraz pogoda ducha - były wyrazami jej miłości do Ukrzyżowanego Pana, który wiernie jej towarzyszył na niełatwej drodze życia. W V 1983 przeszła operację onkologiczną. Cierpiała bez słowa skargi, wdzięczna za każdy objaw życzliwości i pomocy. Odeszła do wieczności, zostawiając współsiostrom przykład, jak żyć i jak umierać dla Pana. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.