ur. 20 XI 1892 w Żeliborach, pow. Rohatyń, woj. lwowskie, wst. 1 IV 1920 w Alborgu (Dania), now. 6 I 1923 w Pniewach, I śl. 11 II 1925 w Sieradzu, zm. 21 I 1968 w Warszawie.

Córka Sofrana i Pauliny z d. Pinkiewicz. Po nowicjacie pracowała w Ozorkowie (1924-1926), Łodzi na ul. Kopernika (1926-1927), Poznaniu (1927-1929) i Otorowie (1929-1930), wykonując różne prace domowe. W VII 1930 wyjechała z grupą dziewcząt i sióstr do Francji, gdzie w 1930-1935 pracowała w fabryce sztucznego jedwabiu w Ucel (Ardeche), w 1935-1951 w prewentorium Vivarois w Ucel, w 1951-1959 w Origny. W 1959 wróciła do kraju i odtąd przebywała w Warszawie. Pracowała w trykotarni, opiekując się również jedną z mieszkanek Szarego Domu. Ujmowała wszystkich dobrocią, prostotą i poczuciem humoru. Zmarła na raka. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na warszawskim Bródnie.