Z tej okazji na placu przy naszym domu, dokładnie w miejscu cudu, została odprawiona uroczysta Msza św. dziękczynna, którą koncelebrowali czterej księża pallotyni pod przewodnictwem ks. Henryka Kazanieckiego. W okolicznościowej homilii, którą wygłosił, wskazał na matkę Urszulę Ledóchowską jako człowieka głębokiej wiary i pokory ośmiu błogosławieństw, jak również na jej pełną zaufania przyjaźń z Trójcą Świętą i głębokie zatroskanie o człowieka dla którego wypraszała potrzebne łaski i cuda. Jej wiara sprawiła, że Bóg jej ufał i wysłuchiwał próśb, które z miłością mu przedstawiała. Słuchającym homilii zaproponował, by postawić sobie pytanie: A moja wiara?... Moja wiara czyni cuda?...
Honorowymi gośćmi byli oczywiście Daniel Gajewski ze swoją żoną Yumiko – Urszulą. Świadectwo Daniela o tamtym pamiętnym dniu, jak też o prowadzeniu go niezwykłą drogą bycia świadkiem wiary dla innych, nie tylko w Polsce ale również w Japonii – czego oczywistym znakiem jest jego żona, było dla wielu uczestników liturgii mocnym doświadczeniem.
Po Mszy św. czekała na zgromadzonych niespodzianka. Daniel i Yumiko przygotowali dla zaproszonych gości onigiri – przepyszne japońskie kanapki z ryżu z różnymi dodatkami, które cieszyły się dużym zainteresowaniem. Był też wiśniowy tort, ciasta, owoce...
Wszyscy dorośli uczestnicy liturgii zostali poczęstowani muffinkami czekoladowymi, w których umieszczona była myśl św. Urszuli, a dzieci z naszego przedszkola otrzymały muffinkę śmietankową.
Podczas poczęstunku była dobra okazja do rozmowy, podzielenia się doświadczeniami kontaktów z siostrami, modlitwy w kaplicy naszego domu, oraz odczuwanym zarówno w życiu osobistym lub w życiu bliskich, wstawiennictwem św. Urszuli. Piękne świadectwo dali państwo Aldona i Artur Szymaniakowie, którzy zawdzięczają wstawiennictwu Świętej szczęśliwe narodziny syna, które stały się możliwe dzięki nieustannej modlitwie za wstawiennictwem św. Urszuli. Hojność Bożego błogosławieństwa zaowocowała narodzinami jeszcze jednego syna. Głębokie wzruszenie towarzyszyło zarówno dającym świadectwo, jak również wszystkim słuchającym.
Podczas całego spotkania wydarzyło się dużo dobra, nasi goście byli bardzo wdzięczni za możliwość uczestniczenia w tym wydarzeniu. Dzielili się, że umocniło to ich wiarę w stałą obecność Boga i jego działanie pośród nas. Mamy nadzieję, że to wspólne świętowanie przyniesie obfite owoce w sercach wielu z nas.
Jesteśmy też ogromnie wdzięczne naszym siostrom z Warszawy, które włączyły się w przygotowanie liturgii dziękczynnej i ubogaciły przeżycie jej pięknym śpiewem.siostry ze wspólnoty w Ożarowie
więcej w artykule Grażyny Lipskiej-Zaremby - link na stronę wmom
