„Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają”

Jezus otacza się grzesznikami…
Jaka wyrozumiałość! Pociecha to dla mnie.
Bylebym uznała swą nędzę…
ja często tak niewyrozumiała jestem dla innych,
tak ostro sądzę i to nie tylko czyn sam…,
ale nawet i intencję, której przecież nie znam,
znać nie mogę i sadzić nie mam prawa.
O Jezu, niech od Ciebie nauczę się wyrozumiałości!

Św. Urszula Ledóchowska

„ Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć”.

I do mnie dziś Pan Jezus w te słowa się odzywa. Chce, bym zastanowiła się nad Jego cierpieniami, nad Jego konaniem, bym brała udział w Jego Męce. Chce, bym sercem i duszą przy Nim trwała, bym czuwała nad sobą, utrzymując duszę w skupieniu, nie rozpraszała się zewnętrznymi sprawami, bym co dzień brała na siebie ciężar rozpamiętywania Męki Pańskiej, słodkie jarzmo krzyża Chrystusowego.

Św. Urszula Ledóchowska

„Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”.

Umrzeć sobie to znaczy: wyrzekać się coraz usilniej, na każdym kroku swej własnej woli,
próżności, ambicji, miękkości, gadatliwości, lenistwa…
To jest walka nieustanna, twarda, nieraz bardzo bolesna dla natury. A im skuteczniej to nasze „ja” obumrze, tym obficiej miłość Boża wypełni serce i Chrystus Pan stanie się życiem życia naszego.

Św. Urszula Ledóchowska

„Ty zaś gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, ale Ojcu twemu, który jest w niebie”.

Zastanowię się, jak powinnam ten czas spędzić, by trwać blisko Jezusa cierpiącego, by czas ten nie był dla mnie czasem straconym… Nie chodzi tu o rzeczy nadzwyczajne, o jakieś specjalnie wymyślone uczynki pokutne, ale o to, by całe moje życie wziąć w karby przez ściślejsze czuwanie nad sobą. Chce więc być bardziej punktualną, pilniejsza w pracy, usłużniejszą dla innych, gorliwsza w modlitwie, w złączeniu z Bogiem.

Św. Urszula Ledóchowska