ur. 6 V 1911 w Wierzbnie, pow. Odolanów, wst. 12 I 1931 w Pniewach, I śl. 6 I 1934 w Pniewach, zm. 27 I 1987 w Pniewach.

Córka Józefa i Marianny z d. Grzeli. Pochodziła z wielodzietnej rodziny rolniczej. Ojciec zmarł w dniu jej chrztu, dlatego od dzieciństwa brała udział w pracach domowych i zarobkowych, by w ten sposób pomóc w utrzymaniu rodziny. Prawie całe życie zakonne spędziła w Pniewach. Pracowała w gospodarstwie, przez wiele lat przy robotach rolnych końmi. Brała udział w tułaczce sióstr z Pniew na początku II wojny światowej, a w 1940-1945 przebywała wraz z siostrami pniewskimi w Czarnej pod Warszawą. Po powrocie do Pniew nadal pomagała siostrom swoją ciężką pracą, a po zabraniu Pniewom ziemi (1950) pracowała w miejscowym PGR-ze. Od 1960 rozpoczęła pracę w szwalni i trykotarni. Stopniowo jednak, z powodu postępujących zmian zwyrodnieniowych w stawach, stawała się kaleką. Musiała chodzić o kulach. Przyjęła odważnie i to doświadczenie, nie skarżyła się, w ogóle mało mówiła o sobie. Do końca pozostała wierna modlitwie i obowiązkom zakonnym. Spoczywa na urszulańskim cmentarzu pniewskim.