Córka Józefa i Zofii z d. Podemskiej. Pochodziła z licznej rodziny (12 dzieci) rolniczej. Była młodszą siostrą s. Doroty - również urszulanki SJK. Do rozpoznania woli Bożej i podjęcia decyzji co do dalszego jej życia przyczynili się ojcowie pasjoniści. Do Zgromadzenia wstąpiła w Pniewach, mając niecałe 21 lat. Okres formacji zakonnej odbyła w Pniewach i w Lipnicy. Po złożeniu ślubów została skierowana do pracy w Kobryniu na Polesiu. Tam zastał ją wybuch II wojny światowej. 16 IX 1939 - z obawy przed zbliżającymi się wojskami sowieckimi - udała się pieszo do Pniew wraz z drugą siostrą i grupą postulantek i kandydatek. Po długiej wędrówce dotarła w XI 1939 do Lipnicy, gdzie przeżyła całe dalsze życie zakonne. Niemal do końca pracowała ofiarnie w pralni. Była skromna i pobożna. Moim największym pragnieniem jest żyć w wielkiej przyjaźni z Jezusem - napisała w życiorysie, a życie jej potwierdzało to pragnienie. Zmarła nagle, na udar mózgu, w 81 roku życia i 60 powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Otorowie.

* S. Józefa Sypniewska, Kobryń 1939-1946, mps.