Córka Antoniego i Józefy z d. Bednarek. Pochodziła z licznej rodziny rolniczej. Z 12 dzieci była jedenastym. Od wczesnej młodości pomagała rodzicom, a mając 22 lata, wstąpiła do Zgromadzenia w Sieradzu, gdzie odbyła nowicjat, złożyła czasowe i wieczyste śluby zakonne i gdzie pozostała do 1945. W latach wojny, od IV 1942 do III 1945, pracowała przymusowo w Szpitalu Powiatowym w Sieradzu. Po wojnie dwukrotnie przebywała w Monicach (1945-1956 i 1958-1961) i w domu w Częstochowie przy ul. 3 Maja (1956-1958 i 1961-1971), zajmując się pracą w stołówce. W X 1971 przyjechała do domu w Łodzi przy ul. Obywatelskiej. Początkowo chorowała, a następnie pracowała w ogrodzie i usługiwała księżom podczas posiłków. Była cicha, uprzejma, z szacunkiem odnosząca się do ludzi. Ostatnią chorobę naczyń żylnych i bolesną ranę na nodze znosiła cierpliwie, wdzięczna za najmniejsze usługi. Odeszła do Boga tak cicho, jak ciche było całe jej życie, któremu towarzyszyła szczególna miłość do Najświętszej Maryi Panny. Spoczywa na łódzkim Cmentarzu św. Anny na Zarzewie.