×

Ostrzeżenie

JUser::_load: Nie można załadować danych użytkownika o ID: 62.

piątek, 07 październik 2011 20:38

FLACZKOWSKA Genowefa, s. M. Irena od Siedmiu Boleści Matki Bożej

ur. 1 XI 1891 we wsi Kuźnica św. Jana (par. Siewierz), pow. Będzin,
wst. 12 IV 1924 w Łodzi,
I śl. 15 VIII 1927 w Pniewach, 
nr w księdze prof. 125
+ 20 III 1942 w Warszawie.
Spoczywa na cmentarzu: Warszawa - Bródno

Córka Antoniego i Katarzyny z d. Sroki. Wychowywana zwłaszcza przez bogobojną matkę, była od najmłodszych lat skromna, pracowita i pobożna. Po śmierci obojga rodziców pracowała zarobkowo, pragnąc jednak poświęcić się wyłącznie służbie Bożej w klasztorze. Do Zgromadzenia została przyjęta w Łodzi w 33 roku życia. W 1925-1927 odbyła nowicjat w Pniewach i złożyła profesję zakonną. Przez następne lata przebywała w domu przy ul. Czerwonej w Łodzi. W 1930 wyjechała do Francji, gdzie przez rok - wraz z dziewczętami przybyłymi z Polski - pracowała w fabryce sztucznego jedwabiu w Ucel. Po powrocie do kraju skierowana została do "Juwenatu" pod Łodzią (1932-1937), a wiosną 1937 przyjechała do domu w Łodzi na Obywatelskiej. Miała usposobienie ciche i łagodne, była delikatna i pogodna. Pracowała w pralni, życzliwie ustosunkowana do sióstr, współpracujących z nią w tym dziale. Nie skarżyła się na dolegliwości, choć od lat trawiła ją nierozpoznawalna choroba. Później okazało się, że była nią gruźlica jelit. W I 1940 z s. Weroniką Zielińską przedostała się z Łodzi przez zieloną granicę do Warszawy. Tu nadal chorowała. Przebywała długo w Szpitalu Ujazdowskim, gdzie zmarła. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na warszawskim Bródnie.

Czytany 1269 razy