Córka Antoniego i Stefanii z d. Czaplińskiej. Pochodziła z wielodzietnej rodziny rolniczej. Uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej. Po śmierci matki zajmowała się pracą domową, a mając 19 lat, wbrew woli ojca, który nie chciał się zgodzić na wstąpienie drugiej córki do klasztoru, wyjechała do Pniew, gdzie już przebywała jej rodzona siostra Janina - s. Alojza. Później Matka Założycielka wpłynęła na ojca, by pogodził się z wolą Bożą. Po okresie kandydatury w Pniewach i w Otorowie została posłana do Lwówka na praktykę w pralni i prasowalni. Następnie w Pniewach odbyła nowicjat, złożyła śluby zakonne i powróciła do Otorowa. W I 1929 wyjechała do Rzymu, gdzie w 1929-1936 pracowała w domu przy via Cavour, a w 1936-1938 na Primavalle. W V 1938 wyjechała do Francji i do 1965 przebywała w Ucel, pracując w pralni jako odpowiedzialna za ten dział pracy. W 1965 powróciła do Rzymu. W 1968 odwiedziła po latach rodzinę w Polsce. Napisała potem: Wracam odnowiona na duchu i utrwalona w miłości do Zgromadzenia i naszej Matuchny. A po jubileuszu 50-lecia życia zakonnego, odbytym również w kraju, napisała: ... czekam teraz na moją uroczystość, kiedy Pan mnie powoła. Była zakrystianką w kościele na Primavalle. Cieszyło ją, że może swą pracą służyć kapłanom i parafianom. Służyła gorliwie prawie do ostatnich dni życia. Noc, poprzedzającą zgon, spędziła na modlitwie z towarzyszącą jej siostrą. Zabrana rano do szpitala, po godzinie zmarła - w 88 roku życia i 68 roku powołania zakonnego. Spoczywa na rzymskim cmentarzu Prima Porta.