Córka Grzegorza i Marii z d. Krupy. Pochodziła z wielodzietnej (12 dzieci), religijnej rodziny rolniczej. Po ukończeniu miejscowej szkoły pomagała rodzicom w gospodarstwie. W wieku 27 lat została w Pniewach przyjęta do Zgromadzenia, z działalnością którego zapoznała się poprzez "Posłaniec Serca Jezusowego". Okres formacji przednowicjackiej odbyła w Pniewach i w Otorowie. Tam też powróciła w I 1939, po nowicjacie i złożeniu ślubów zakonnych w Pniewach. 10 VIII 1942 została wraz z innymi siostrami otorowskimi zabrana przez Niemców do obozu w Bojanowie, gdzie pozostała do końca II wojny. Po powrocie pracowała nadal w Otorowie, aż do likwidacji domu przez władze PRL w 1954. W VIII 1954 przybyła do Lipnicy i pozostała tam do końca życia. Była człowiekiem głębokiej wiary, pogodnym, z dużym poczuciem humoru. Lubiła śpiewać pieśni religijne, nawet przy pracy. Pracowała w gospodarstwie i ogrodzie, później w pralni. Z powodu choroby nowotworowej wyłączała się stopniowo z życia wspólnego, ale starała się nie absorbować innych sobą i swoimi dolegliwościami. W chorobie była cierpliwa, wdzięczna za każdą usługę. Odeszła do Pana w dniu imienin, w 78 roku życia i w 52 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Otorowie.