Córka Andrzeja, pracownika kolejowego, i Katarzyny z d. Chomickiej. Ukończyła w 1921 szkołę powszechną w Starosielcach, a w 1933 3-letni kurs haftu, zorganizowany przez Stow. "Nauka i Praca" w Wilnie. Następnie samodzielnie prowadziła pracownię hafciarską. Należała do Sodalicji Mariańskiej. Mając 34 lata, wstąpiła w Sieradzu do Zgromadzenia. Tam w okresie kandydatury i postulatu pracowała również w hafciarni. 6 I 1939 została przyjęta w Pniewach do nowicjatu, który przerwała z powodu choroby i wybuchu II wojny światowej. Przez całą wojnę przebywała w Męce k. Sieradza, a po wojnie ponowiła nowicjat i złożyła śluby zakonne. Następnie przebywała w domach w: Sieradzu (1948-1958), Sędziszowie (V-X 1958) i Łęczycy (1958-1960). 1 IX 1960 przyjechała ponownie do Sieradza i pozostała tam do śmierci. Kilkakrotnie wyjeżdżała do rodziców i wracała do Sieradza z nowymi kandydatkami. Gdy wzrok jej uległ znacznemu osłabieniu i nie mogła już haftować, zaczęła pracować przy furcie. Pod koniec życia długo chorowała na raka i wiele cierpiała. Była człowiekiem Bożym, pracowitym, obowiązkowym. Zmarła w 71 roku życia. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.