Córka Rocha i Bronisławy z Małyszków. Pochodziła z rodziny rolniczej. W młodości przeżyła tragedię: w pożarze domu zginęła jej matka. Kiedy wstępowała w Pniewach do Zgromadzenia w wieku 19 lat, proboszcz parafii Chociwel (na Pomorzu Zach.) napisał, że można ją zaliczyć do najdoskonalszych dziewcząt w tym oddalonym punkcie parafii. Całe swe krótkie życie zakonne spędziła w Pniewach. Tam odbyła nowicjat i złożyła śluby zakonne czasowe oraz 15 VIII 1957 śluby wieczyste. Pracowała w trykotarni, a także w gospodarstwie. Miła i radosna, wnosiła z sobą pokój i dobro. Była usłużna i pracowita, chętnie zastępowała siostry w pracy. Tak było też w ostatnim dniu jej życia, gdy na godzinę przed nagłą śmiercią zaproponowała współsiostrze, że sama wykona wyznaczony im dyżur. Odeszła nagle, na zawał serca, ale śmierć nie była dla niej zaskoczeniem. Mówiła często o śmierci i mimo młodego wieku pragnęła żyć w wieczności. Zmarła w 29 roku życia i w 11 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.