Córka Michała i Marii z d. Witanowskiej. Do Zgromadzenia została przyjęta w Warszawie w wieku 54 lat. Była wdową. W 1931-1932 pracowała w kancelarii domu warszawskiego. Nowicjat odbyła w Pniewach i tam złożyła śluby zakonne. Następnie powróciła do Warszawy, gdzie pozostała do IX 1944. Razem z wszystkimi siostrami i mieszkańcami opuściła Szary Dom i po krótkim pobycie w Milanówku przebywała do 1947 w Ożarowie. Następnie kilka miesięcy spędziła w sanatorium w Karolinie pod Sulejowem, skąd 25 II 1948 przyjechała do Sieradza, gdzie pozostała do śmierci. Była wątła, często chorowała, ale - w miarę możności - starała się pomagać w domu. Kochała Matkę Założycielkę i chętnie w rozmowach z siostrami ją wspominała. Ulubionym jej zajęciem było robienie szydełkowych koronek do komży, serwetek do kaplicy itp. Dużo się modliła i spokojnie, zdana całkowicie na wolę Bożą, przygotowywała się do spotkania z Panem. Zmarła w 80 roku życia i 26 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.