Córka Michała i Marianny z d. Augustyniak. Pochodziła z rodziny robotniczej. Gdy miała 6 lat, umarła jej matka, zostawiając 3 dzieci. Była z nich najstarsza. Uczęszczała do szkoły, a potem wcześnie musiała podjąć pracę zarobkową. Mając 23 lata, została przyjęta w Łodzi do Zgromadzenia. Kandydaturę odbyła w domu przy ul. Czerwonej, postulat - na Obywatelskiej. W 1935-1936 przebywała w Pniewach, gdzie odbyła nowicjat i złożyła śluby zakonne. Następnie powróciła do domu przy ul. Obywatelskiej w Łodzi i pozostała tam do X 1939. Lata okupacji niemieckiej spędziła w Ożarowie (1939-1941) i w Brwinowie (1941-1945). Po zakończeniu działań wojennych przebywała w Kazimierzu (1945-1947), w Łodzi na Obywatelskiej (1947-1965), w Łodzi na Broniewskiego (1965-1972), w Sieradzu (1972-1974) i Wrocławiu (1974-1983). We IX 1983 przyjechała do domu w Lipnicy i pozostała tam do śmierci. Pracowita i cicha, podejmowała ofiarnie zlecane jej prace domowe i apostolskie w zakładach dla dzieci, w Domu Księży Emerytów, w placówce parafialnej we Wrocławiu. Odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej. Ostatni odcinek jej życia - z powodu choroby nowotworowej płuc - naznaczony był wielkim cierpieniem, które ofiarowała w intencji Ojca Świętego, Polski i Zgromadzenia. Przeżywała je w ciszy, pogodzona z wolą Bożą, świadomie przygotowując się na śmierć i na spotkanie z Panem. Tę świadomość i pokój serca zachowała do ostatniej chwili życia. Zmarła w 87 roku życia i w 64 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Otorowie.