Córka Bazylego i Katarzyny z d. Iwaniuk. Do Zgromadzenia wstąpiła w Alborgu, mając 27 lat. W końcu VI 1922 przyjechała jako postulantka do Pniew. Tam w 1923-1925 odbyła nowicjat i złożyła śluby zakonne. Następnie wyjechała do Otorowa, skąd - chora - powróciła do Pniew. Lekarz stwierdził gruźlicę. Bardzo cierpiała, szczególnie męczyły ją silna gorączka i niepokoje wewnętrzne. Pogodzona z wolą Bożą, umarła pogodnie i spokojnie. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.

* M. U. Ledóchowska, Kronika Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK, Warszawa 1992.