Córka Władysława i Justyny z d. Tarasewicz. Pochodziła z wielodzietnej rodziny rolniczej. Część dzieciństwa, na skutek wczesnego osierocenia, przeżyła w Czarnym Borze, w domu dziecka, prowadzonym przez Zgromadzenie. Wcześnie odczytała swoje powołanie i jako 15-letnia dziewczyna wstąpiła w Czarnym Borze do Zgromadzenia. Po miesiącu została posłana do Łodzi, gdzie w domu przy ul. Czerwonej, a później w "Juwenacie", odbyła okres formacji przednowicjackiej. W XI 1932 pojechała do Pniew, gdzie odbyła nowicjat i złożyła I śluby zakonne. Następnie powróciła do Arturówka ("Juwenat") i podjęła pracę w kuchni. 28 VIII 1937 złożyła w Łodzi śluby wieczyste. Gdy we IX 1939 siostry, zmuszone opuścić z dziećmi dom w Arturówku, przeniosły się do Łodzi, zamieszkała w domu przy ul. Obywatelskiej i w I 1942 wraz z innymi siostrami przedostała się przez zieloną granicę do Generalnej Guberni. Do końca II wojny przebywała w Ołtarzewie. 3 IV 1945 powróciła do domu w Łodzi przy ul. Obywatelskiej i pracowała tam do VIII 1964. W 1964-1997 pracowała w Częstochowie, w parafii św. Zygmunta przy ul. Krakowskiej. Opiekowała się domem proboszcza - ks. Władysława Gołąba. Była osobą cichą, dyskretną, pracowitą, nienarzekającą na nadmiar obowiązków, pogodną i bezinteresowną. Ostatni etap życia spędziła w domu przy ul. Obywatelskiej w Łodzi, gdzie dźwigając ciężar choroby, zbliżała się do ziemskiego kresu swoich dni. Cieszyła się na moment śmierci w Zgromadzeniu, które kochała i w którym dane jej było przeżyć ponad 72 lata. Jej umieranie było wyrazem żywej wiary w szczęście wieczne. Spoczywa na cmentarzu św. Anny w Łodzi.