Córka Franciszka i Anieli z d. Dąbrowskiej. Pochodziła z wielodzietnej (7 dzieci) rodziny rolniczej. W 1953 ukończyła szkołę powszechną w Sosnowie, pow. Rypin, a następnie pomagała w domu. Do Zgromadzenia w Pniewach została przyjęta w wieku 29 lat. Po krótkim pobycie w domu macierzystym została wysłana do Sieradza, gdzie odbyła okres kandydatury, a postulat - w Lipnicy. Po nowicjacie i złożeniu ślubów zakonnych powróciła do Sieradza, pracując w Domu Pomocy Społecznej dla chorych dzieci. Lata 1972-1973 spędziła w Otorowie, a następnie przebywała w domu pniewskim. W 1977-1978 uczestniczyła w kursie przygotowującym do egzaminu mistrzowskiego i 12 X 1978 zdała w Izbie Rzemieślniczej w Poznaniu egzamin, uzyskując dyplom mistrzowski w rzemiośle kuchmistrzowskim. W końcu 1994 musiała opuścić Zgromadzenie. Pracowała na plebanii, opiekowała się chorym ojcem jednego z księży. Zgromadzenie utrzymywało z nią kontakt i czuwało nad jej losem. Kiedy okazało się, że jest poważnie chora na raka pęcherzyka żółciowego, dom pniewski przyjął ją do siebie. Bardzo pragnęła powrócić do Zgromadzenia. Prosiła o to wielokrotnie. Żałowała i prosiła o wybaczenie. Została 1 VII 1997 przyjęta ponownie do wspólnoty zakonnej w Pniewach, 10 VII złożyła śluby zakonne ze względu na ciężki stan zdrowia i zagrożenie śmiercią. Promieniowała tego dnia szczęściem i radością, 9 dni później odeszła do Pana. Spoczywa na pniewskim cmentarzu urszulańskim.