Córka Józefa i Katarzyny z d. Pięczki. Pochodziła z rodziny robotniczej. Uczęszczała do szkoły, a po śmierci ojca pomagała rodzinie, pracując w majątku. Mając 29 lat, wstąpiła w Otorowie do Zgromadzenia. Okres kandydatury i postulatu spędziła w Otorowie. Po nowicjacie, odbytym w Pniewach, złożyła śluby zakonne i została posłana do Sieradza. Tam przeżyła okres okupacji niemieckiej, pracując w gospodarstwie. Od 10 VI 1952 do śmierci przebywała w Monicach. Tam również zajmowała się pracą w ogrodzie i gospodarstwie. W pracy była sumienna, ofiarna, solidna. Z natury cicha i spokojna, wypełniała życie modlitwą i pracą. Polecała Bogu sprawy Kościoła, Polski i Zgromadzenia. Od 1979 zaczęła poważnie chorować na rozedmę płuc i na serce. Wiedziała, że każdej chwili może spotkać się z Bogiem, ale nie miała żadnych obaw. Całym sercem pragnęła tylko wypełnienia woli Bożej. Zasnęła w Panu przy odmawianiu jednej ze swoich ulubionych modlitw - koronki do Miłosierdzia Bożego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.