Córka Józefa i Agnieszki z d. Jędraszczyk. Pochodziła z wielodzietnej (9 dzieci) rodziny rolniczej. Uczęszczała przez 8 lat do niemieckiej szkoły powszechnej. Następnie ukończyła roczny kurs pisania na maszynie i stenografii polskiej (1920) oraz kurs szycia i podjęła pracę biurową, najpierw w Ostrowie, później w Poznaniu. W 1925-1935 pracowała chałupniczo w domu. Pragnęła wstąpić do klasztoru i zgłosiła się do sióstr służebniczek, ale nie została przyjęta ze względu na wiek. Służebniczki skierowały ją do Pniew. Wstąpiła do Zgromadzenia, mając 32 lata. Kandydaturę odbyła w domu pniewskim, postulat i nowicjat w Lipnicy. Złożywszy śluby zakonne, została we IX 1938 skierowana do wspólnoty w Mołodowie na Polesiu. Po wybuchu II wojny opuściła wraz z siostrami Polesie i przebywała najpierw przez 10 miesięcy w Dąbrowicy pod Lublinem, a następnie w Wójczy u pp. Popielów. W 1942 została posłana do Kielc na Baranówek, gdzie przebywała do 1948. Kolejnymi jej domami były: Słupsk (1948-1952, 1953-1955 i 1962-1963), Chartowo (1952-1953), Częstochowa - dom przy ul. 3 Maja (1955-1957), Rabka Zdrój (1957-1962), Chylice (1963-1992). Przez całe życie zakonne pracowała w szwalni i odpowiadała za ten dział. Była osobą systematyczną, punktualną, uładzoną, wierną zarówno modlitwie, jak i innym obowiązkom. Chętnie i z zaangażowaniem uczestniczyła niemal do końca w życiu wspólnym. Dbała troskliwie o potrzeby sióstr, a sama ceniła ubóstwo. Mimo iż miała zwykle dużo pracy, chętnie pomagała innym. Interesując się sprawami Kościoła, Zgromadzenia i Polski, chętnie słuchała wiadomości Radia Watykańskiego, przeglądała prasę katolicką, czytała. Od 1960 zaczęła niedomagać na serce, do czego później dołączyły się jeszcze inne choroby. W X 1991 przebywała w szpitalu w Warszawie, a potem w infirmerii domu na Wiślanej. Niewydolność serca stała się przyczyną jej śmierci. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Piasecznie.