Córka Jana i Rozalii z d. Winciorek. Pochodziła z rodziny rolniczej. Do Zgromadzenia wstąpiła w Łodzi, mając 21 lat. Okres formacji przednowicjackiej odbyła w domu przy ul. Obywatelskiej. Tam też powróciła po nowicjacie w Pniewach i po złożeniu ślubów zakonnych. Pomagała przy budowie domu. Była człowiekiem wiary i pobożności, człowiekiem solidnym, pracowitym, zasługującym na zaufanie. Miała pod opieką kandydatki, dla których była matką i wychowawczynią. Dbała o nie serdecznie, ale była też wymagająca. W latach okupacji opuściła - podobnie jak inne siostry - dom na Obywatelskiej i przez zieloną granicę przedostała się do Warszawy. Lata 1942-1945 spędziła w Milanówku, gdzie była furtianką. Po wojnie powróciła do Łodzi na Obywatelską. Z zaangażowaniem włączyła się w porządkowanie domu. Czuła się jednak nie najlepiej. Prześwietlenie płuc wykazało gruźlicę. W tym samym roku pojechała do Kazimierza. Mimo że bardzo chciała żyć, odeszła do Boga pogodzona z Jego wolą. Pogodna śmierć była uwieńczeniem jej gorliwego życia i długiego cierpienia. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kazimierzu k. Łodzi.