Córka Ignacego, nauczyciela muzyki, i Wandy z d. Stasińskiej. Pochodziła z licznej rodziny - była dziewiąta z 10 dzieci. Jej ojcem chrzestnym był rodzony brat, ks. kan. Władysław Ulatowski. Po szkole powszechnej w Zagórowie w 1933 ukończyła 3-letnią Szkołę Zawodową Żeńską im. ks. Blizińskiego w Liskowie. Była zaangażowana w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży. Uczestniczyła w wielu zlotach, zjazdach, popisach chórów i rekolekcjach. Podczas jednych z rekolekcji uświadomiła sobie wyraźnie, że powinna poświęcić się wyłącznie służbie Bożej, i to w Zgromadzeniu, które czci szczególnie Serce Jezusowe. W podjęciu decyzji i w wyborze klasztoru pomógł jej ks. St. Pastuszka, który był dyrektorem KSMŻ. Po rekolekcjach, odprawionych w klasztorze sieradzkim, została tam w wieku 19 lat przyjęta do Zgromadzenia. Jako kandydatka i postulantka, grała na niektórych nabożeństwach i pomagała w przedszkolach, prowadzonych przez Zgromadzenie. 6 I 1937 rozpoczęła nowicjat koadiutorski i złożyła śluby koadiutorskie. Ukończyła następnie pierwszy kurs gry organowej w Wielkopolskiej Szkole Muzycznej w Poznaniu i nadal była organistką w klasztorze sieradzkim. W latach okupacji niemieckiej początkowo zajmowała się garderobą jeńców wojennych w szpitalu wojskowym i pomagała w kuchni RGO, wydając obiady osobom wysiedlonym. W VIII 1941 pojechała do Łodzi, gdzie rozpoczęła nowicjat kanoniczny. W końcu XII 1941 wraz z innymi siostrami przeszła przez zieloną granicę do Warszawy i w Młocinach dokończyła nowicjat, składając w Warszawie profesję zakonną. W VIII 1944, w związku z wybuchem powstania warszawskiego, siostry zostały zmuszone do opuszczenia domu w Młocinach i przez Leśną Dąbrowę przedostały się do Ołtarzewa. Tam do VII 1945 pracowała w kuchni RGO. 28 VIII 1945 złożyła w Łodzi śluby wieczyste, a następnie powróciła do dawnej pracy w klasztorze sieradzkim. W 1948-1950 przebywała w Sokolnikach Wlk., gdzie prowadziła świetlicę młodzieżową, a potem - do 1963 - była ponownie organistką w kościele klasztornym w Sieradzu. W 1953 ukończyła w Łodzi kurs katechetyczny. W 1963-1967 była organistką w kościele parafialnym św. Józefa w Wałbrzychu. Od 26 VIII 1967 pełniła przez 34 lata obowiązki organistki w kościele parafialnym w Łodzi przy ul. Obywatelskiej. Prowadziła chór parafialny, służyła Bogu i ludziom. Starała się, aby siostry kształciły się muzycznie, chętnie im pomagała. Była rozmiłowana w graniu i śpiewie. Miała duże zdolności do układania pieśni i piosenek na różne okazje. Kochała Zgromadzenie i modliła się w jego intencjach. Była dobra, cicha, usłużna, otwarta na prośby ludzi, obowiązkowa. Miała szacunek dla kapłanów. Dbała o członków chóru kościelnego. Kochała swoją rodzinę i w sposób dojrzały służyła jej i pomagała, szczególnie modlitwą. Twierdziła, że jest gotowa na spotkanie z Panem, że wszystko w życiu wypełniła, że kocha Boga i pragnie już śmierci. Mówiła o tym spokojnie, jak o czymś oczywistym, co jest zakończeniem pewnego etapu i wejściem w nowy świat, w nowe Życie. Odeszła do wieczności w nocy, po 2 dniach chorowania. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.

* S. Paulina Aniela Jaskulanka USJK, Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu, Niepokalanów 1993.