Córka Franciszka i Marianny z d. Kostrzewy. Pochodziła z licznej rodziny rolniczej, była dziesiątym spośród 13 dzieci. Po ukończeniu szkoły podstawowej pomagała rodzicom w domu i uczyła się szycia. Należała do Stowarzyszenia Młodych Polek i - jak zaświadczył jej ksiądz proboszcz - pracowała gorliwie dla sprawy Chrystusowej. Kiedy przebywała u siostry w Poznaniu, przyglądała się różnym zakonnicom i zapragnęła również poświęcić się Bogu w klasztorze. Porozmawiała o swym pragnieniu z proboszczem, a ten wskazał jej Zgromadzenie. Mając 19 lat, wstąpiła w Pniewach do Zgromadzenia. Tam otrzymała formację zakonną, odbyła nowicjat i złożyła I śluby zakonne. Na początku X 1937 została posłana do Francji i przebywała w następujących domach: Ucel (1937-1941, 1943-1958 i na probacji w 1961), Origny (1941-1943), Virieu (1958-1959 i 1961-1987), Virieu - wspólnota "Ste Ursule" (1987-2000). Pracowała w szwalni, obsługiwała gości, dbała o kaplicę, chętnie podejmowała różne inne zajęcia. Była pogodna, serdeczna, łatwo nawiązująca kontakt z innymi. Wierna i dokładna w spełnianiu codziennych zadań, starała się przede wszystkim o to, aby każdy dzień był miły Bogu. Cieszyła się z możliwości kilkakrotnego odwiedzenia rodziny w Polsce, a także z udziału w beatyfikacji Matki Założycielki. Była też w 1989 w Brescii, by wziąć udział w uroczystościach przewiezienia relikwii Matki Założycielki z Rzymu do Pniew. Cierpienia związane z ostatnią, nieuleczalną chorobą pozwoliły jej jeszcze bardziej jednoczyć się z cierpiącym Chrystusem. Odeszła do wieczności w 85 roku życia i w 66 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Virieu-sur-Bourbre.