Z kroniki Zgromadzenia

21 października 1942 - objęcie placówki w Rzymie przy via di Villa Ricotti

Dom przy via di Villa Ricotti 2 w Rzymie Zgromadzenie zakupiło 30 października 1941 roku – po przymusowej likwidacji domu na via Regina di Bulgaria. Władze miasta w 1940 roku wydały dekret o wywłaszczeniu budynków znajdujących się blisko stacji kolejowej Termini. Wśród tych budynków znalazł się także dom przy via Regina di Bulgaria, tak że siostry mimo trudnych czasów wojennych musiały znaleźć zastępcze lokum...

W lecie 1941 roku s. Nowakowska, ówczesna przełożona w Rzymie na Primavalle, która współpracowała ze Stowarzyszeniem św. Wincentego, którym opiekował się mons. Montini, podzieliła się z paniami ze Stowarzyszenia trudnościami w znalezieniu nowego domu. Doradziły jej, by porozmawiała na ten temat z mons. Montini. Mons. Montini przychodził do domu sióstr na Primavalle, na Regina Giovanna di Bulgaria, poznał Matkę Założycielkę, bardzo sobie cenił s. Nowakowską i nie odmówił pomocy w rozwiązaniu tego trudnego problemu. Powiedział: „trzeba spróbować modlić się gorąco do Madonna di Częstochowa i napisać list do Ojca Świętego”.
List ten mons. Montini zaniósł osobiście sekretarzowi Ojca Świętego. Po niespełna kilku dniach Siostry zostały wezwane do Watykanu: Ojciec Święty udzielił potrzebnej sumy do zakupu domu z przeznaczeniem na dom dla studentek. Sekretariat Stanu wyraził życzenie, by było w nim kilka miejsc gratis dla studentek z rodzin niezamożnych.
Po długich poszukiwaniach Zgromadzenie zakupiło w dniu 30.10.1941 roku dwupiętrową kamienicą z 1912 roku z ogrodem. Dom został nazwany Casa Santa Maria. 

Po dokonaniu gruntownego remontu i przystosowaniu budynku do potrzeb internatu akademickiego siostry objęły placówkę 21 października 1942 roku. W maju 1943 roku dobudowano trzecie piętro, pięć lat później kolejną część domu. W dniu 4 listopada 1942 mons. Giovanni Battista Montini, późniejszy papież Paweł VI, odprawił w domowej kaplicy pierwszą Mszę Świętą.


Dom przy via di Villa Ricotti w latach 1942-1959 był domem generalnym Zgromadzenia. Przejął tę funkcję od swojego „poprzednika”, domu przy via Regina di Bulgaria.

Od początku jego istnienia najważniejszą i podstawową misją domu było prowadzenie pensjonatu uniwersyteckiego. Naturalnie w pewien sposób odbijały się w jego funcjonowaniu zmiany zachodzące w społeczeństwie. Najpierw mieszkały tam „signorine” czyli panienki z rodzin mogących sobie pozwolić na studia córek. Siostry zajmowały się nimi i zapewniały kompletną obsługę. Pod koniec lat sześćdziesiątych studentek było mniejwięcej 50. Już nie mówiło się o panienkach tylko o studentkach i gdzie się dało wprowadzało się samoobsługę, nie tyle dla odciążenia pracy sióstr, ile dla przygotowania dziewcząt do  życia w zmieniającym się świecie.
Praca dla studentek i ze studentkami, zapoczątkowana jeszcze przez Matkę Założycielkę, obejmowała zarówno formację ludzka jak i duchową. Siostry, starały się wytworzyć atmosferę rodzinną, a zarazem dbać o to, by pensjonat nie utracił swego charakteru katolickiego i dawał podstawy formacji duchowej. Dla podniesienia kultury i formacji studentek organizowano konferencje wygłaszane przez wybitych jezuitów, zapraszano ważnych przedstawicieli nauki czy kultury.

obecnie:

Wspólnota składa się z 5 sióstr. W ciągu roku akademickiego Siostry posługują 35 studentkom, głównie z południowej części Włoch. Chociaż studentek jest dużo, siostry starają się nawiązywać kontakty osobowe i wytwarzać atmosferę rodzinną. Starają się być dla dziewczyn punktem odniesienia, pomagać we wzroście, formować. Czynią to poprzez przykład życia i troskę. Starają się też proponować drogę wiary i wzrostu na niej. Studentki rozpoczynają i kończą rok akademicki uroczystą Mszą Świętą ku czci Matki Urszuli. Siostry dzielą się w ten sposób charyzmatem Matki Założycielki wskazując jak bardzo jest Ona obecna w naszych codziennych działaniach wychowawczych.





Czytany 2380 razy Ostatnio zmieniany sobota, 09 grudzień 2023 17:00