Matka Urszula zapisała w Historii Kongregacji:
W roku 1923 nie przybył nam żaden nowy dom. Wszędzie pracowało się nad wydoskonaleniem tego, co zastałyśmy. W Pniewach zaprowadzono kanalizację i wodociągi. W Sieradzu – elektryczność. Siostry w Łodzi z inicjatywy księdza biskupa przeniosły się na ulicę Czerwoną 6, do domu Geyerów[1]. Siostry mieszkają bezpłatnie, ale muszę prowadzić ochronkę dla około setki malców. Lepiej im tam jak w małym domku na Piotrkowskiej, gdzie ciężkie życie miały. Dorobili się też dużej kaplicy.
Wspomniany dom przy ul. Czerwonej 6 to kamienica należąca Zakładów Przemysłu Bawełnianego Ludwik Geyer S.A. Utworzony tu dom zakonny był w latach 1928-38 domem centralnym i siedzibą przełożonej centrum łódzkiego, s. Anieli Łozińskiej, a także ośrodkiem katechetycznym, dokształcającym i przygotowującym nowe kadry świeckich katechetek. Tu również mieścił się internat dla zamiejscowych katechetek, prowadzona była Sodalicja Mariańska nauczycielek i katechetek oraz inne organizacje młodzieżowe. Tu mieściła się centrala Krucjaty Eucharystycznej i redakcja „Orędowniczka Eucharystycznego”. Około 20 sióstr (w 1939 roku) nauczało religii w państwowych szkołach powszechnych Łodzi, Zgierza i Tuszyna. Siostry prowadziły też trzyoddziałowe przedszkole dla dzieci robotników fabryki Geyera, a w latach 1930-1939 kolonie letnie w Kazimierzu dla dziewcząt z KE. W latach 1931-1934 siostry zajmowały się prowadzeniem kuchni dla bezrobotnych mieszkańców Łodzi na ul. Obywatelskiej, później również przy ul. Gdańskiej i ul. Zgierskiej na Radogoszczu.
Z chwilą wybuchu II wojny światowej siostry przyjęły część dzieci z zakładu w Arturówku oraz podjęły pracę w szpitalu wojskowym, pielęgnując rannych żołnierzy polskich. W październiku 1941 siostry dostały od Niemców nakaz opuszczenia domu przy ul. Czerwonej i udały się do Kazimierza koło Łodzi, skąd 20 sierpnia 1942 zostały wywiezione do obozu w Bojanowie.
Do domu na Czerwonej powróciły w lutym 1945, wznawiając działalność domu zakonnego, przede wszystkim na polu katechetycznym. Został ponownie otwarty ośrodek katechetyczny, internat dla studentek i katechetek, wznowiono działalność organizacji religijnych (1945-1950), organizowanie spotkań i rekolekcji dla nauczycieli. W domu otwarto przedszkole z dożywianiem dla 120 dzieci (upaństwowione 2 lipca 1962 wraz z zajęciem lokalu). Siostry podjęły katechizację w szkołach i prowadziły ją w latach 1945-1955 i 1957-1958, następnie katechizacja odbywała się przy parafiach, w punktach katechetycznych. W latach 1952-1961 siostry pracowały w referacie katechetycznym przy Kurii Biskupiej w Łodzi oraz w Duszpasterstwie Miłosierdzia Diecezjalnego (1959-1963). Prowadziły kolonie dla dzieci, organizowały nabożeństwa dla różnych grup, rekolekcje, spotkania modlitewne. W 1983 roku prowadziły kurs katechetyczny dla katechetek dzieci przedszkolnych.
W nowej rzeczywistości Polski, decyzją władz miejskich, dom przy ul. Czerwonej, oddany już w roku 1926 Zgromadzeniu przez pp. Geyerów, został w lipcu 1993 roku przyznany Zgromadzeniu na własność. Po gruntownym remoncie otwarto w nim 1 października 1994 roku dom dla studentek im. św. Urszuli Ledóchowskiej (ok. 80 mieszkanek).
Obecnie:
Głównym dziełem wspólnoty jest Dom Studentek im. św. Urszuli Ledóchowskiej dla 64 studentek. Katechizacja w szkołach podstawowych nr 38 i 190. Siostry w szkołach prowadzą ERM i Szkolne Koło Caritas. W naszym domu spotykają się na Eucharystii co miesiąc rodzice modlący się na różańcu za swoje dzieci z ks. prał. Jarosławem Paterem, rektorem seminarium; czasami Ruch Czystych Serc (w poprzednich latach dwa razy w miesiącu, teraz sporadycznie). Prowadzimy formacyjne dni skupienia dla młodych kobiet (raz w miesiącu). Uczestniczymy w pracach grupy misyjnej przy katedrze i diecezjalnego duszpasterstwa powołań. Wspieramy kilka ubogich osób.
Wpis z Kroniki o rozpoczęciu pracy w Łodzi
O siostrze Anieli Łozińskiej, pierwszej przełożonej domu sióstr w Łodzi
Ludwik Geyer
Dom studentek im. św. Urszuli Ledóchowskiej - strona na Facebooku
[1] Znana rodzina łódzkich fabrykatów branży bawełnianej.
