Przewieziona do szpitala we Wrześni zmarła po trzech godzinach. Wraz z nią zginęła pierwsza asystentka Zgromadzenia, s. Urszula Kuleszanka. Dla Zgromadzenia był to wstrząs zupełnie nieoczekiwany, dlatego też dzień 16 sierpnia 1963 pozostał dla wielu osób dniem pamiętnym  i szczególnie bolesnym. Do tej pory co roku w tym dniu odbywa się szczególnie nabożeństwo na cmentarzu Zgromadzenia w Pniewach, gdzie matka Franciszka Popiel i s. Urszula Kuleszanka są pochowane.

Wiadomość, która w tym samym dniu rozeszła się po kraju i dotarła do domów Zgromadzenia za granicą, była zaskoczeniem dla wszystkich. Może jedynie samej m. Franciszki Popiel śmierć nie zaskoczyła. Wiele jej wypowiedzi zdaje się wskazać na to, że była zawsze gotowa i liczyła się z możliwością nagłego wezwania przez Boga. „Musimy ciągle pamiętać, że jesteśmy w drodze – pisała do sióstr. – W każdej chwili Pan Jezus może powiedzieć: Idź – i już koniec”.

Pogrzeb m. Franciszki Popiel i s. Urszuli Kuleszanki odbył się w Pniewach 20 sierpnia 1963 roku. Wzięło w nim udział siedmiu księży biskupów, 116 kapłanów diecezjalnych i zakonnych, 120 sióstr zakonnych z 30 różnych zgromadzeń, a wśród nich cała prawie Konsulta Przełożonych Wyższych, której m. Franciszka Popiel była przewodniczącą.

biogram  m. Franciszki Popiel

biogram s. Urszuli Kuleszanki