Z kroniki Zgromadzenia

24 maja 1807 – Papież Pius VI kanonizuje Anielę Merici, założycielkę Towarzystwa św. Urszuli

Kanonizacja Anieli Merici miała wielkie znaczenie dla rozwoju „idei urszulańskiej”, której kolebką było założone przez nią w 1535 roku Towarzystwo św. Urszuli. Zakony i stowarzyszenia urszulańskie, które powstały w XVII i XVIII wieku w północnych Włoszech i we Francji, przeżywały głęboki kryzys w czasach rewolucji francuskiej, gdy nakazano zamknięcie urszulańskich szkół i zakładów wychowawczych...

Konfiskata także samych klasztorów przerwała wielowiekową historię i tradycję urszulańskiego kształcenia w tym regionie. Zakony i stowarzyszenia de facto przestały istnieć na kilka lat. Z 300 klasztorów istniejących we Francji przed rewolucją tylko 100 zdołało się odrodzić. W północnych Włoszech dopiero w 1866 roku powstało zgromadzenie nawiązujące do pierwotnego Towarzystwa św. Urszuli – Córki św. Anieli. W obliczu takich zewnętrznych zagrożeń i przerwanej tradycji na początku XIX wieku zasilała się tendencja do łączenia się klasztorów i zrzeszania. Powstały rodziny zakonne z domem macierzystym i filiami.

Ważnym bodźcem w tej drodze była kanonizacja Anieli Merici w 1807 roku. Również papież Leon XIII, zapraszając w 1900 roku przedstawicielki różnych zakonów i stowarzyszeń urszulańskich do Rzymu, by zachęcić je do utworzenia unii, powołał się na św. Anielę jako tę, która wyprasza dla swojego zakonu „jedność ducha”. Matka Urszula Ledóchowska "była wierną córką św. Anieli. Określiła ją w swoim Testamencie jako „Matkę naszą i Założycielkę”, a nowe zgromadzenie, urszulanki Serce Jezusa Konającego, widziała jako wyrosłe na starym, czcigodnym pniu urszulańskim, jak napisała w „Historii Kongregacji”.

Z „Rad” św. Anieli:

Ostatnim słowem, które do was kieruję i przez które za cenę krwi mojej was błagam, jest wezwanie, abyście były zgodne i wzajemnie zjednoczone, wszystkie jednego serca i jednej woli. Niech was wiąże węzeł miłości, szanujcie się wzajemnie, wspomagajcie i znoście w Jezusie Chrystusie. Jeśli będziecie starały się do tego dążyć, bez wątpienia Pan Bóg będzie pośród was. Sprzyjać wam będzie Matka Najśw., Apostołowie, wszyscy święci i święte, aniołowie, wreszcie niebo całe i wszechświat. Albowiem Bóg postanowił od wieków, aby ci, którzy dla Jego chwały jednoczą się w dobrym, zaznali wszelkiej pomyślności, a wszystko to, co czynią, obracało się na dobre, gdyż sam Bóg i wszelkie stworzenie są po ich stronie.
Zobaczcie zatem, jak ważne jest zjednoczenie i zgoda. Pragnijcie więc tego, szukajcie, obejmijcie i wszystkimi siłami utrzymujcie. Mówię wam bowiem, że trwając tak wszystkie razem w jedności serca, staniecie się jakby twierdzą zbudowaną na skale lub wieżą nie do zdobycia wobec wszystkich przeciwności, prześladowań i zasadzek szatańskich. Zapewniam was ponadto, że wszelka łaska, o którą prosić będziecie Boga, niewątpliwie udzielona wam zostanie. A ja zawsze będę wśród was, wspierając modlitwy wasze.

Z Rozmyślań matki Urszuli o św. Anieli:

Założycielka nasza! Świętością swą wysłużyła sobie święta Aniela ten zaszczyt, że stała się Założycielką wielkiego zakonu, który dziś, rozpowszechniony po całym świecie, liczy tysiące członków, a w niebie tysiące tysięcy świętych dziewic, które otaczają swą matkę i Założycielkę, razem z nią chwalą Boga, a idąc za Barankiem, śpiewają pieśń nową, pieśń cudną anielskiej niewinności[1].
Tyś naszą Założycielką, i dlatego musimy ciebie kochać, o święta Anielo, naśladując twoje życie i twoje cnoty. A czego żądałaś od twej pierwszej gromadki? Do jakich cnót ją zachęcałaś? Przede wszystkim chciałaś widzieć córki swe złączone węzłem najserdeczniejszej, siostrzanej miłości. „Jedno serce, jedna dusza”[2] – jak u pierwszych chrześcijan, tak powinno być wśród córek świętej Anieli. A my jesteśmy twymi córkami, o święta nasza Założycielko, więc o to musimy się starać, byś patrząc na naszą małą jeszcze gromadkę, mogła się cieszyć, widząc nas złączone w jedną całość węzłami najserdeczniejszej, zakonnej miłości.

 

[1] Ap 14, 3-4.

[2] „Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących” (Dz 4, 32).

Więcej o życiu św. Anieli

Czytany 1698 razy Ostatnio zmieniany sobota, 09 grudzień 2023 17:04