Córka Jana i Konstancji z d. Witkowskiej - zacnej, katolickiej rodziny - jak zaświadczył proboszcz, dodając: Wychowana w zasadach wiary, bardzo starannie, od dawna pragnęła poświęcić się doskonałemu życiu i wyróżniała się w gronie swoich rówieśnic skromnością i pobożnością. Mając 21 lat, została w Sieradzu przyjęta do Zgromadzenia. W klasztorze sieradzkim otrzymała formację wstępną, odbyła 2-letni nowicjat i złożyła śluby zakonne. Następnie została posłana do Komornik, gdzie pracowała w szwalni tamtejszego zakładu opiekuńczo-wychowawczego dla dzieci. 6 II 1934 powróciła do Sieradza, gdzie również pracowała w szwalni i w tkalni. We IX 1939, po powrocie z ewakuacji, pracowała - jak wiele sióstr - w szpitalu. Wszystkie obowiązki - mimo odczuwanych dolegliwości - spełniała sumiennie i dokładnie. Z powodu złego samopoczucia przebywała od 1940 w podsieradzkiej Męce. Lekarze długo nie mogli rozpoznać jej choroby. Po wielu badaniach w szpitalu, na 2 tygodnie przed jej śmiercią, zdiagnozowano gruźlicę. Wiadomość o poważnej chorobie przyjęła spokojnie, nawet pogodnie. 25 III proboszcz przygotował ją w szpitalu na śmierć i po kilku dniach odeszła do wieczności. Zmarła w 39 roku życia i w 18 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.

* S. Paulina Aniela Jaskulanka USJK, Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu, Niepokalanów 1993.