Uwielbiamy Pana Boga za historię pięćdziesięciu lat obecności Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego w Brazylii. Serca nasze są przepełnione wdzięcznością dla przełożonych naszego Zgromadzenia, dla wszystkich sióstr, członków naszych rodzin oraz dla naszych dobroczyńców i przyjaciół, bo wszyscy są częścią naszego życia, misji, a więc historii jubileuszowej. Praca misyjna sióstr urszulanek SJK w Ameryce Łacińskiej rozpoczęła się najpierw w Argentynie. Na zaproszenie ojców skalabrynianów szare urszulanki przyjechały z Polski 27 grudnia 1969 roku do Buenos Aires, aby pomóc w duszpasterstwie w parafii Matki Bożej Emigrantów w dzielnicy La Boca, a także w małym seminarium w Merlo – innej dzielnicy Buenos Aires...

Jesienią ubiegłego roku grupa Szaraków misyjnych odpowiadając na apel papieża Franciszka, postanowiła zorganizować zbiórkę misyjną i wspomóc siostry posługujące Indianom Wischi w Las Hacheras w argentyńskiej Amazonii. O tym wydarzeniu szerzej informowaliśmy w Szaraku Misyjnym nr 10/2019.

Urszulańska wspólnota od siedmiu lat towarzyszy dwóm wspólnotom Wichí: jednej w Las Carpas, położonej w odległości 8 km od naszej osady, którą jest Las Hacheras, i drugiej – w Techat, w odległości 30 km. Towarzyszymy im, przygotowując dzieci i osoby dorosłe do chrztu, prowadząc alfabetyzację dorosłych i dzieci, które w Las Carpas nie chodzą do szkoły...

Sytuacja kobiet i dzieci na peryferiach Buenos Aires

Wspólnota naszych sióstr w Merlo marzy o zrealizowaniu projektu budowlanego, który pomógłby im w duszpasterstwie kobiet i dzieci znajdujących się w szczególnym zagrożeniu. Ta misyjna potrzeba zrodziła się z obserwacji i doświadczeń sytuacji biednych rodzin żyjących w dzielnicach peryferyjnych i asentamientos (są to tereny zajmowane przez ludzi, którzy stawiają tam prowizoryczne domki i czekają aż ta sytuacja się zalegalizuje – jeśli to są tereny państwowe – albo aż ich stamtąd wyrzucą – jeśli to jest własność prywatna), w strefie tzw. Conurbano Bonaerense, (pierścień ubogich dzielnic otaczających Buenos Aires), konkretnie miejscowości Libertad-Pontevedra, gdzie mieszkamy i pracujemy...

Wiele osób uczestniczyło w obchodach 100-lecia naszego Zgromadzenia i wiele z nich przybyło do Mkiwa bez zaproszenia. Dorośli, młodzież i dzieci. Wielu z nich przyjechało z naszych internatów i szkół oraz ze wsi Mkiwa. Uczniowie naszych szkół, zgodnie z planem, nie wszyscy byli zobowiązani uczestniczyć w tej uroczystości, przybyła tylko delegacja, ale mimo to było ich wielu. Uroczystość rozpoczęła się procesją, na której czele był niesiony krzyż, a po nim flagi państwa watykańskiego, Tanzanii, Polski i Włoch. W procesji uczestniczyły różne grupy chłopców z bębnami i lokalnymi instrumentami muzycznymi, dając wszystkim radość. Za nimi szły siostry zakonne, zaproszeni świeccy, a na końcu biskup diecezji Singida Edward Mapunda z około dwudziestoma kapłanami...