Gwiazdo Morza! Ile w tym pięknym wezwaniu piękności, ufności, miłości. Maryjo, Matko moja, Pani moja, Tyś moją i całej naszej gromadki – Gwiazdą Morza, Gwiazdą, która przyświeca biednemu żeglarzowi na rozhukanym, bałwanami pokrytym oceanie. Gdy gwiazdy nie ma na niebie, żeglarz błądzi, traci nadzieję, że wyjdzie z grożącego niebezpieczeństwa, bo wpatrzony w niebo, widzi tylko groźne, piętrzące się chmury – zwiastuny śmierci. Aż tu nagle chmury się powoli rozchodzą i na błękicie błyska mała gwiazdeczka. Żeglarz z radością podnosi do niej ręce, bo ona mu wskazuje drogę, jest dla niego zwiastunką ratunku, swym jasnym światłem wlewa nadzieję, radość w jego biedne, strapione serce.
(z Rozmyślań św. Urszuli)

„O umiłowany Jezu
Celu pragnień ludzkiej duszy,
Ciebie nasze łzy szukają
I przyzywa głębia serca...”