Dom w Ozorkowie jest chronologicznie trzecią placówką naszego Zgromadzenia. Dom z ogrodem i 5 ha pola matka Urszula zakupiła w listopadzie 1921 roku. Od gminy Zgromadzenia otrzymało jeszcze plac przed domem, aby na nim wybudować kościół i szkołę dla dzieci. Gdy sam dom został odpowiednio wyremontowany i przygotowany do potrzeb wspólnoty zakonnej, rzeczywiście zaczęto myśleć o budowie małego kościoła...

„Ciężar mi spadł z serca” – napisała matka Urszula w „Historii Kongregacji”, kończąc opisywanie długiego, bo trzyletniego trudu związanego z zalegalizowaniem nowej gałęzi urszulańskiej – Sióstr Urszulanek Najświętszego Serca Jezusa Konającego. Nie były to pierwsze Konstytucje, nad którymi matka Urszula pracowała. Wprowadzając zmiany do Konstytucji krakowskiego klasztoru urszulanek w 1906/07 roku, zbierała już dużo doświadczeń w zakresie prawa kanonicznego i podstaw prawnych domu zakonnego...

Kardynał F. Marchetti-Selvaggiani, wikariusz Rzymu, zwrócił się do m. Urszuli z prośbą o przysłanie sióstr do pracy w najuboższej dzielnicy Rzymu, na Primavalle. Mieściło się tam 180 baraków z 900 bezdomnymi ludźmi oraz duże „dormitorio”, czyli dom noclegowy. Z polecenia Piusa XI wzniesiono na Primavalle kościół pw. Santa Maria Assunta e San Giuseppe oraz budynek parafialny...

Początek domu sióstr w Monicach datuje się na 1928 rok, gdy współwłaścicielka majątku Monice pod Sieradzem, pani Rasonowa, ofiarowała Zgromadzeniu 3 ha ornej ziemi. Zgromadzenie przez dokupywanie w następnych latach sąsiednich parceli powiększyło areał ziemi do 18 ha i przystąpiło do budowy domu, którą zakończyło w 1939 roku. 15 maja 1939 zamieszkały w nim cztery siostry z klasztoru w Sieradzu...